Beyazın içinde karası , Karanın içinde incisi. Güneşin ardında bulutlar, Buluttan gelen yağmurlar. Sadece an var … Başkaca yok bir şey . Aşk var , bir firuze dizesi . Sevgi var , yer yüzünde yok daha yücesi . Rüyalar var , Gerçek olan rüyalar . Her gece uyandığın Ve her sabah yeniden uyuduğun . Durmak , sadece durmak . İzlemek kendini . İçeriden dışına bakmak , Baktığından içeri . Sonrası Ufuk çizgisi . Sonrası yörüngeler, Sonrası gölgeler , Sonrası beyaz Sonrası siyah Sonrası ben Sonrası biz Sonrası “O”

Bir çayın deminde , Bir bulutun gölgesinde , Yalnız bir Elif gibi… Yüzünü O’na dönmüş Bilirliğinden emin, Sakince bekliyor , Azalmayı, eksilmeyi yok olmayı …. Bir bardak dünyasında , Karanfilin kendisi .. Bir’den 1 ‘e

İnsan hem su hem topraktır Su ile doldurur kendini Toprak ile dengeler Doğadaki senfoni hiç bitmez Tüm notalar doğada Tüm gerçeklik doğada Yasalar, bilgiler, en kadim öğretiler belki bir minik canın varlığında gizli

Sandılar ki bir kapı var , Bekleyen bir sahibi var, O kapıdan geçer isen , sana sonsuz nimetler var . Bilmediler her kapı sen , Çalanda sen açanda sen Nimetin ta kendisi sen Ben de sen ben de sen.