Paslı, eski bir demir kapı.
Ardında ağaçlar, sade bir ev, sakinlik ve bolca huzur.

Artık hayatıma hizmet edip, yolunu değiştirenleri bu paslı kapının ardında bırakıyorum. Bir anlam yüklemeden, kin öfke beslemeden, yaşamımdaki öğretileri için minnet duyarak.

Ben hiç bitmeyecek, sona hiç varılmayacak bir yolculuğa çıkıyorum. Kendisi hakikat olur ki

Toprakla bir olana kadar işte bildim diyemezsin.

Endişe, kaygyı, üzüntü, ego, aşırı fedakarlık gibi beni aşağı çeken, hastalıklı şeyleri hayatımdan gönderiyorum.

Bir ben varım, bir de benim sevdiklerim ve beni sevenler..
Değişim içten başlar ve tüm evrene hizmet eder.

Anlamsız bir beden sadece ruha.

Ben ruhun peşindeyim