Sen

Sen,
Sen ki defalarca tövbe etmiş ve tövbe bozan
Sen,
Sen ki kendini sayısız kuyulara atıp orada boğduran
Sen,
Sen ki alemleri gezmiş, alemlerden geçmiş yine de alem delisi

Sen,
Sen ki aklının cebi sökük, kumbarasının altı delik bir yosma paçavrası

Kiraz ağaçlarına uzatmış ellerini,
İncirlerin sütüne dadanmış.
Gelincikler alasından,
Toprağın karasından almış.

Kaval çalmak da nesi?
Kim uydurdu bu sözü ?
Duy beni sağır kulak
Görmedin mi bu gözü ?

Utanıyorsun şimdi
Öyle mi kupa kızı ?
İki kere salladın
Bulamadın mı ası?

Hayvanın olmuş sahip
Secde edersin kalkıp
Örtülere güvenip
Yayılmak mıdır ayıp?

Bu yolda niceleri
Oldu yürürken kayıp
Ayıbı arıyorsan